Meet the crew
TWAN
Het verhaal van Twan, coördinator van de Mobiele Brigade a.k.a de Mob. Squad.
Ik geloof dat ik de 1e en mogelijk de 2e editie gemist heb, maar sindsdien ben ik erbij.
Gestart in de bar zoals velen, maar ik werd al heel snel gevraagd of ik wat meer wilde betekenen voor het festival.
Ik had op dat moment al veel ervaring bij andere festivals opgedaan en was vrij flexibel inzetbaar.
Zo ben ik ploeghoofd geworden van de “Mobiele Brigade”, de amazing groep mensen die tijdens het festival overal inzetbaar is en zeer diverse taken overnemen, overal waar we nodig zijn.
We zijn als ploeg overal en met alles tegelijk bezig als dat nodig is. Van bij springen achter de bar tot schoonmaken van toiletten. Mede dankzij ons verloopt het festival gladjes en hebben onze bezoekers een fantastische dag. Ik ben erg trots op onze taak en het vertrouwen dat we genieten.
Vanzelfsprekend kan ik dat allemaal niet alleen en wil ik graag van de gelegenheid gebruik maken om alle vrijwilligers van de Mobiele Brigade te bedanken voor hun onophoudelijke inzet.
In al die jaren is Sundance een 2e familie voor me geworden, en het is elk jaar weer een warme thuiskomst om iedereen weer te zien. Ik kijk dus al weer uit naar de volgende editie.
Ik ga graag met mensen om, dit zie je ook terug in mijn werk. Ik ben al ruim 20 jaar eigenaar van spellen winkel GameForce op de Visserstraat in Eindhoven.
Veel van onze klanten zijn vrienden geworden, en veel van deze vrienden zijn nu onderdeel van de Mobiele Brigade. En zo is de cirkel weer rond.
Tot 12 augustus hoop ik.
Elizabeth
onze oudste vrijwilligster Elizabeth, die in Mei al weer 80 wordt!
“Meehelpen op Reggae Sundance is als een feest voor mij. Net een vakantie, een tijdje in een totaal ander werelddeel.”
Sinds de 3de editie (1998 nog in de vorige eeuw) toen nog op de kunstijsbaan in Eindhoven doe ik al mee. Daar kreeg ik in de aanloop van het 1 daagse festival de infolijn onder mijn beheer. Lastig was dat, want ik wist nog helemaal niets van wat mocht en wat niet kon. Dus kreeg ik al snel ander werk en telde ik mij suf aan stapeltjes crew T-shirts, crew bandjes, crew pasjes, bezoekers kaartjes, bezoekers bandjes, lamineren van de crew pasjes enz. Bij deze werkzaamheden werden we verwend met hapjes, drinken, lekker eten en veel koffie. Potten vol gingen er doorheen.
Na al die voorbereidingen in mijn eerste editie begon het festival en kwam ik achter de kassa te zitten. Wat best pittig was, prijzen eindigde op 2.50 guldens en teruggeven werd daardoor lastig. Er kon betaald worden met Engelse ponden, Duitse marken en zelfs dollars werden geaccepteerd.
Lastige boekhouding, maar uiteindelijk ging prima! En wat een gezellig publiek kwam er langs mijn hokje.
In mijn pauze liep ik over het feest terrein en ik vond het zo gezellig. Voor het eerst op een echt festival. Ik had geen idee hoe het zou zijn. Dus voor mij was het een geweldige verrassing, overal leuke kraampjes en prachtige mensen liepen er rond en veel kinderen.
De muziek was ook al zo fijn. Ik kende Bob Marley en wist hoe zijn muziek klonk maar verder wist ik niets van reggae. Sindsdien heb ik vele bands en zangers voorbij zien komen.
Na afloop van die 1ste editie kreeg ik één van de kistje mango’s, helemaal versierd met plakkertjes en leuke glittertjes. Meegebracht door Misty in Roots met de bus uit Engeland voor de vrijwilligers.
Hierna heb ik geen enkele editie gemist. Heb ik altijd mee geholpen in de voorbereiding en deed ik nog ook nog jaren dagkassa werk op het festival zelf. Ergens in die lange reeks van edities is dat kassawerk eraf gegaan en begon ik achter de schermen mee te helpen. Zorgen dat alles goed afgehandeld werd.
Ging ik in de aanloop naar het festival de roosters te maken voor verschillende onderdelen vanuit thuis. In de loop der jaren heb ik veel vrijwilligers zien komen en gaan. Maar een vaste kern komt iedere keer weer meedoen, al dan niet met vrienden, kinderen en zelfs kleinkinderen. Heerlijk vind ik het om ze allemaal weer te zien. Dat is dan ook meteen een van de reden waarom ik zo graag meedoen.
Het is een fijn festival, zonder strubbelingen en een gezellige sfeer. Het blijft leuk om over het terrein te lopen in een vrij momentje. De kraampjes te bezoeken, snuffelen tussen de kleurige artikeltjes. Aangesproken te worden door de bezoekers en de optredens te zien. In de crewtent lekker eten te krijgen en bijpraten met de andere vrijwilligers.
Ik hoop er nog lang bij te kunnen zijn. Voor de gezelligheid!
Dat hopen wij ook Elizabeth!
